Zapraszamy do zapoznania się z listem od Rzecznika Praw Dziecka ministra Marka Michalaka:

List_Rzecznika_Praw_Dziecka.pdf

Moje dziecko w przedszkolu i szkole. Poradnik dla rodziców

List otwarty Inspektora Sanitarnego do Rodziców w sprawie tornistrów

Bezpieczny Internet

Stanowisko Departamentu Matki i Dziecka w Ministerstwie Zdrowia w sprawie zapobiegania   i zwalczania wszawicy u dzieci i młodzieży​

Dopalacze są szkodliwe

Pierwsza pomoc

Moje dziecko w przedszkolu i szkole. Poradnik dla rodziców

Przekazujemy Państwu  materiały opracowane przez Wydział Specjalnych Potrzeb Edukacyjnych ORE we współpracy z Departamentem Zwiększania Szans Edukacyjnych MEN :

• prezentację multimedialną,

• publikację „Moje dziecko w przedszkolu i szkole. Poradnik dla rodziców uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”.

 Przygotowany pakiet ma na celu przekazanie rodzicom informacji o nowej formule organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wprowadzonej rozporządzeniami Ministerstwa Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010r. Nowe przepisy prawa kładą duży nacisk na wzmocnienie współpracy szkoły i rodziców oraz zapewniają rodzicom możliwość większego wpływu na edukację ich dzieci. Zintegrowanie działań nauczycieli i rodziców, wspólne wypracowywanie strategii wsparcia jest najbardziej efektywną formą organizowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla konkretnego dziecka i pozwala przygotować optymalna ofertę zaspokajająca specjalne potrzeby edukacyjne dziecka.

Zależy nam, aby informacje zawarte w publikacji dotarły do jak największego grona rodziców.

Informacje do pobrania:

moje_dziecko_w_przedszkolu_i_szkole._poradnik_dla_rodzicow_1_.pdf

moje_dziecko_w_przedszkolu_i_szkole_spotkanie_informacyjne.pdf

wspieranie_dziecka_ze_specjalnymi_potrzebami2_1_.pdf

Więcej informacji można znaleźć na stronie: 

www.ore.edu.pl

 

 

List otwarty Inspektora Sanitarnego do Rodziców w sprawie tornistrów

DROGI RODZICU!!!

Czy Twoje dziecko korzysta z Internetu? W domu, w szkole, w kawiarence internetowej, u kolegi, u koleżanki?

Czym zajmuje się w Internecie? Szuka informacji? Poznaje kogoś? Pisze swojego bloga?

O czym rozmawia? Z kim? Jakie informacje o sobie podaje?

Z kim poznanym w Internecie planuje się spotkać?

Niepokoisz się, że siedzi przy komputerze zbyt długo?

JEŚLI TWOJE DZIECKO:

• odwiedza niebezpieczne strony Internetowe
• otrzymuje niepokojące zdjęcia, wiadomości
• podało swoje prywatne dane znajomym z Internetu
• spotyka się z osobami poznanymi w Internecie
• zbyt dużo czasu spędza przy komputerze

a Ty nie wiesz, jak z nim o tym porozmawiać, co zrobić skontaktuj się z :

http://dbi.saferinternet.pl/dbi_wiadomosci

http://www.dzieckowsieci.pl/

https://www.sieciaki.pl/

http://www.przedszkolaki.sieciaki.pl/

http://www.helpline.org.pl/

 

 

Stanowisko Departamentu Matki i Dziecka w Ministerstwie Zdrowia w sprawie zapobiegania   i zwalczania wszawicy u dzieci i młodzieży​

Wszawica zaliczana jest do grupy inwazji pasożytami zewnętrznymi i nie znajduje się w wykazie chorób zakaźnych stanowiącym załącznik do obowiązującej ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. nr 234, poz. 1570 z późn. zm.). Wynika to z faktu, że na terenie Polski od lat nie występują już niebezpieczne choroby zakaźne przenoszone przez wszy (np.: dur wysypkowy). 

Tym samym, przypadki wszawicy nie są objęte zakresem działania organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej i brak jest podstaw do wydania decyzji administracyjnej nakazującej dziecku z wszawicą wstrzymanie się od uczęszczania do placówki oświatowej lub w trybie określonym ustawą. Decyzja o pozostaniu dziecka w domu do czasu usunięcia wszy nie wymaga interwencji organów władzy publicznej w trybie przewidzianym przepisami rangi ustawowej, lecz znajduje się całkowicie w gestii jego rodziców lub opiekunów. Zaleca się, aby działania higieniczne przeciw wszawicy były podjęte przez rodziców lub opiekunów niezwłocznie, a czas nieobecności dziecka w placówce był możliwie najkrótszy. 

Wszawica pozostaje istotnym problemem higienicznym i może w pewnych przypadkach być sygnałem zaniedbań opiekuńczych rodziców lub opiekunów w stosunku do dziecka, co nie może być lekceważone. Ponieważ ciężar zwalczania wszawicy został przesunięty z działań o charakterze przeciwepidemicznym realizowanych przez inspekcję sanitarną, obecnie, działania w tym zakresie w sytuacjach stwierdzonych zaniedbań opiekuńczych wobec dziecka pozostają w kompetencji placówek, w których przebywają dzieci i ośrodków pomocy społecznej. Istniejące w tym zakresie regulacje prawne są wystarczające dla skutecznej walki z wszawicą. 

Działania profilaktyczne w szkołach, placówkach oświatowo-wychowawczych muszą być realizowane systematycznie i w sposób skoordynowany. Niezbędna do tego jest współpraca pomiędzy rodzicami, dyrekcją placówki, nauczycielami i wychowawcami/opiekunami oraz pielęgniarką lub higienistką szkolną. Obejmują one systematyczną akcję oświatową (pogadanki, materiały informacyjne w formie ulotek) skierowaną do dzieci i młodzieży oraz rodziców. Zapewnienie warunków organizacyjnych do bezpiecznego i higienicznego pobytu dzieci w placówkach oświatowych i opiekuńczych jest obowiązkiem dyrektora placówki zgodnie z art.39 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia7 września 1991 r. o systemie oświaty ( Dz. U z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). 

Należy przyjąć, że zgoda rodziców na objęcie dziecka opieką (w tym również opieką zdrowotną przez pielęgniarkę lub higienistkę szkolną w szkole lub placówce) jest równoznaczna z wyrażeniem zgody na dokonanie w przypadku uzasadnionym przeglądu czystości skóry głowy dziecka. Nie ma zatem konieczności uzyskiwania od rodziców lub opiekunów każdorazowo pisemnej zgody na przeprowadzenie kontroli czystości głowy u dziecka. 

O terminie planowanej kontroli higienicznej należy powiadomić rodziców lub opiekunów dziecka. Kontrola musi być prowadzona w sposób indywidualny, w wydzielonym pomieszczeniu. Osoba, która przeprowadza kontrolę powiadamia o jej wynikach dyrektora placówki. Informacja dla dyrektora (zgodnie ze standardem poufności) obejmuje: fakt wystąpienia wszawicy oraz skalę zjawiska w danej grupie dzieci, nie może obejmować danych personalnych dziecka. Równocześnie, indywidualnie, pielęgniarka (lub w sytuacji braku pielęgniarki lub higienistki szkolnej w placówce - opiekun dziecka) zawiadamia rodziców lub opiekunów prawnych dziecka o konieczności podjęcia niezwłocznych zabiegów higienicznych skóry głowy. W razie potrzeby instruuje rodziców o sposobie działania i monitoruje skuteczność ich działań. 

Istnieje możliwość, że niektórzy rodzice wyrażą sprzeciw wobec informacji o kontroli higienicznej swojego dziecka, bądź nie podejmą niezbędnych działań higienicznych. W takim przypadku, należy zawiadomić dyrektora placówki, o obawach co do właściwego wykonywania obowiązków rodzicielskich wobec dziecka. W przypadku uporczywego uchylania się rodziców lub opiekunów dziecka od działań mających na celu ochronę jego zdrowia i dbałości o higienę, dyrektor szkoły zawiadamia pomoc społeczną. Brak działań rodziców może bowiem rodzić podejrzenie o zaniedbywanie przez nich dziecka, a w pewnych przypadkach, podejrzenie o nadużycia popełniane wobec dziecka w jego środowisku domowym. Z tego względu, brak współpracy z rodzicami nie może być przez władze szkolne lekceważony. W sytuacji, kiedy rodzice lub opiekunowie nie mogą lub nie są w stanie sprostać zadaniu sprawowania opieki nad dzieckiem w sposób, który chroni jego dobro - niezbędne jest udzielenie tej rodzinie pomocy opiekuńczo-wychowawczej w trybie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.) 

Postępowanie w przypadku stwierdzenia wszawicy w placówce: 

1.	dyrektor placówki zarządza dokonanie przez pielęgniarkę lub osobę upoważnioną kontroli czystości skóry głowy wszystkich dzieci grupie lub klasie oraz wszystkich pracowników szkoły lub placówki, z zachowaniem zasady intymności (kontrola indywidualna w wydzielonym pomieszczeniu). Kontrola może również zostać przeprowadzona z inicjatywy pielęgniarki lub higienistki szkolnej;
2.	pielęgniarka (lub w sytuacji braku pielęgniarki lub higienistki szkolnej w placówce - opiekun dziecka) zawiadamia rodziców dzieci, u których stwierdzono wszawicę o konieczności podjęcia niezwłocznie zabiegów higienicznych skóry głowy. W razie potrzeby instruuje rodziców o sposobie działań, informuje też o konieczności poddania się kuracji wszystkich domowników i monitoruje skuteczność działań; jednocześnie informuje dyrektora placówki o wynikach kontroli i skali zjawiska;
3.	dyrektor lub upoważniona osoba (nauczyciel lub opiekun) informuje wszystkich rodziców o stwierdzeniu wszawicy w grupie dzieci, z zaleceniem codziennej kontroli czystości głowy dziecka oraz czystości głów domowników;
4.	w przypadku, gdy rodzice zgłoszą trudności w przeprowadzeniu kuracji (np. brak środków na zakup preparatu), dyrektor szkoły lub placówki we współpracy z ośrodkiem pomocy społecznej, udzielają rodzicom lub opiekunom niezbędnej pomocy;
5.	pielęgniarka lub higienistka szkolna po upływie 7 -10 dni kontroluje stan czystości skóry głowy dzieci po przeprowadzonych zabiegach higienicznych przez rodziców;
6.	w sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań, pielęgniarka zawiadamia o tym dyrektora placówki w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków (zawiadomienie ośrodka pomocy społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia potrzebnego wsparcia).

 

WSZAWICA

Etiopatogeneza 
Wszawica to przede wszystkim wszy pasożytujące na ciele człowieka i zmiany skórne przez nie wywoływane. Wszy pasożytujące na skórze człowieka powodują ukąszenia i następujące zwykle po nich niewielkie grudki obrzękowe. W miejscach ukąszenia człowiek odczuwa znaczny świąd. Wskutek drapania powstają liczne przeczosy, nadżerki pokryte strupami, często dochodzi też do wtórnego nadkażenia chorobowo zmienionej skóry. 

Wszawica jest rozpowszechniona we wszystkich krajach świata. Wszawica głowowa to powszechny problem, który nie jest wyłącznie oznaką braku higieny. Każdy może nabawić się wszawicy, a szczególnie podatne są dzieci i młodzież, które przebywają w skupiskach (żłobek, przedszkole, szkoła). 

W zależności od czynnika wywołującego zmiany, wszawicę dzielimy na: 

-	głowową,
-	odzieżową,
-	łonową.

Wszawica głowowa. Wesz głowowa ma długość 2-3 mm, kolor brudno-biały lub szary, który może stać się jaśniejszy lub ciemniejszy zależnie od koloru włosów człowieka. Żyje około miesiąca, jednak poza głową człowieka może przeżyć 1-2 dni Samiczka składa od 100 do 300 jajeczek dziennie nazywanych gnidami, które przylegają mocno do włosów dzięki substancji klejącej. W ciągu 6 do 10 dni rodzi się larwa, która przeradza się w dorosłego pasożyta w ciągu następnych 10 dni. Wesz głowowa umiejscawia się najczęściej w okolicy potylicznej i skroniowej. W tych okolicach zmiany są najbardziej nasilone. W wyniku drapania wytwarzają się powierzchnie sączące, pokryte strupami, z tendencją do wtórnych infekcji zmienionej skóry. 

Wszawica odzieżowa. Wywołana jest przez wesz odzieżową (3-4,5 mm), która rozmnaża się znacznie szybciej i żyje około 10 dni. Pasożyty przytwierdzają się wyłącznie do ubrań, najczęściej w szwach ubraniowych, przy zakładkach i innych załamaniach tkaniny. W przewlekłej wszawicy odzieżowej dochodzi do powstawania charakterystycznych brunatnych przebarwień, niewielkich blizn po przeczosach oraz wtórnych zakażeń ropnych. Wesz odzieżowa może przenosić pałeczki duru brzusznego. 

Wszawica łonowa. Wywoływana jest przez niewielką wesz o długości 1,5-2mm, która przytwierdza się do włosa tuż przy powierzchni skóry. Cechą charakterystyczną jest znaczny świąd okolic łonowych i podbrzusza, a w części przypadków stwierdza się tzw. plamy błękitne w miejscach po ukłuciach wszy. 

Jak manifestuje się wszawica? Zazwyczaj zauważa się wszy gdy pojawia się dokuczliwy świąd skóry głowy. W wyniku drapania swędzenia dochodzi do uszkodzenia skóry i w efekcie – wystąpienia strupów. Czasem swędzenie nie występuje, a wszy odkrywa się przypadkowo, czesząc się lub myjąc włosy. Na włosach mogą być też obecne tylko jajeczka (gnidy), które wyglądają jak malutkie (około 1mm.) białe lub szare „skorupki”, przyklejone tak silnie do włosów, trudno je oderwać; białe płatki, które łatwo spadają z włosów to martwa skóra lub łupież. W tym wypadku osoba zakażona może nie czuć swędzenia. Miejsca, w których najczęściej gnieżdżą się wszy to kark, skronie i za uszami. Aby je zobaczyć, trzeba podnieść włosy ruchem „pod prąd” i pozwolić im bardzo powoli opadać obserwując jednocześnie bardzo dokładnie. 

Profilaktyka i zwalczanie wszawicy 
Występowanie wszawicy wśród dzieci i młodzieży nasila się w okresie wakacyjnym, szczególnie wśród dzieci młodszych, które nie posiadają jeszcze umiejętności samodzielnego dbania o higienę osobistą. Przebywanie dzieci w skupiskach podczas wyjazdów, wspólna zabawa i wypoczynek sprzyjają rozprzestrzenianiu się wszawicy. 

Wskazania profilaktyczne dla rodziców i dzieci przed wyjazdem na zorganizowane formy wypoczynku (kolonie, obozy, zielone szkoły, itp.) lub internatu, sanatorium itp.: 

-	związywanie długich włosów lub krótkie włosy ułatwiające pielęgnację skóry głowy i włosów,
-	używanie wyłącznie osobistych przyborów higienicznych do pielęgnacji skóry i włosów,
-	codzienne czesanie i szczotkowanie włosów,
-	mycie skóry głowy i włosów w miarę potrzeb, nie rzadziej, niż raz w tygodniu,
-	wyposażenie dzieci w środki higieniczne takie jak szampony z odżywką ułatwiające rozczesywanie i wyczesywanie włosów,
-	po powrocie do domu - systematyczne sprawdzanie czystości skóry głowy i włosów oraz systematyczne kontrole w okresie uczęszczania dziecka do przedszkola, szkoły lub innej placówki.

W sytuacji zauważenia gnid lub wszy we włosach należy zastosować dostępne w aptekach preparaty, które skutecznie likwidują pasożyty i ich jaja. W sytuacji wystąpienia wszawicy u dziecka, kuracji powinni się poddać wszyscy domownicy. Codzienne, częste czesanie gęstym grzebieniem lub szczotką, związywanie włosów w sytuacjach narażania się na bliski kontakt z innymi osobami (treningi sportowe, zajęcia edukacyjne lub rekreacja grupowa), częste mycie włosów, przestrzeganie zasad higieny (własne szczotki, grzebienie, spinki) utrudniają zagnieżdżenie się pasożytów. Częste mycie i kontrolowanie głowy dziecka (2 razy w tygodniu) z jednej strony jest właściwym nawykiem higienicznym, a z drugiej strony pozwala szybko zauważyć zakażenie. Szampony i inne produkty „przeciwko wszom” nie zabezpieczają przed zakażeniem i nie powinny być używane jako środek zapobiegawczy. Zgodnie z instrukcją zamieszczoną na opakowaniach tych produktów, zaleca się powtarzanie kuracji w odstępie kilku dni (mniej więcej 7 czy 10), w celu zabicia larw Do kuracji trzeba użyć grzebienia o bardzo gęstych zębach. Usunięcie gnid jest trudne, stąd poleca się ich ściąganie lub obcięcie włosów. Grzebienie i szczotki należy myć w ciepłej wodzie z dodatkiem szamponu przeciwko wszom i moczyć w wodzie około godzinę. 

W przypadku stwierdzenia wszy odzieżowej, ubrania prać w pralce w temperaturze 60° (temperatura powyżej 53,5°C zabija wszy i ich jajka). Prześcieradła, poszewki na poduszki, ręczniki i odzież, należy wyprasować gorącym żelazkiem. 

Podstawową zasadą profilaktyki wszawicy jest stała systematyczna kontrola czystości skóry i włosów dokonywana przez RODZICÓW lub OPIEKUNÓW i natychmiastowa likwidacja gnid i wszy w przypadku ich zauważenia. W takiej sytuacji rodzice powinni również uczciwie poinformować rodziców wszystkich dzieci, z którymi miało ono kontakt. Pomoże to w likwidacji ogniska wszawicy i w efekcie - zapobiegnie się nawracającemu wzajemnemu zakażaniu się dzieci. 

-----------------------

 

 

Dopalacze są szkodliwe!

Dopalacze to grupa różnych substancji  o działaniu psychoaktywnym, silnie wpływających  na psychikę, funkcjonowanie organizmu i zachowanie człowieka. Spokojnie porozmawiaj z dzieckiem na temat dopalaczy. Spustoszenia, jakie powodują tzw. dopalacze w organizmie młodego człowieka są ogromne. Nawet niewielkie ilości tych środków mogą wpływać na rozwój dzieci i młodzieży. Ostatnie lata przyniosły znaczny wzrost popularności wszelkich preparatów psychoaktywnych. Coraz bardziej powszechne wśród nastolatków- i nie tylko-  staje się stosowanie dopalaczy. Kuszą ich natychmiastowe efekty, odloty, dobra zabaw i pewność siebie. Nie rozumieją, że te substancje są szkodliwe, nawet jeśli można  je legalnie kupić. Nie rozumieją też, że niszczą sobie życie!! Młodzież odurza się na całym świecie, to przejaw demoralizacji. Wielu z zażywających dopalacze nie zdaje sobie sprawy, że w konsekwencji mogą się znaleźć przed obliczem sądu rodzinnego. Nieletni traktują dopalacze jako legalną alternatywę dla narkotyków. Co więcej ci, którzy biorą, cieszą się szacunkiem i akceptacją. Producent tych specyfików informuje, że jest to produkt kolekcjonerski, nie do spożycia przez ludzi. Okazuje się, że są to środki niebezpieczne. Niektórzy z zażywających dopalacze trafiali do szpitala, byli hospitalizowani, groziła im śmierć. Nieznane są odtrutki na substancje zawarte w tych produktach, co gorsze nieznany jest także skład większości dopalaczy.Należy pamiętać,że każdy organizm może zareagować inaczej na daną substancję.  Nawet niewielkie ilości tych środków mogą uszkadzać procesy rozwojowe dzieci i młodzieży. Ludzie po dopalaczach często tracą kontrolę nad sobą, mogą sobie zrobić krzywdę lub spowodować wypadek. Niekiedy mają halucynacje, bóle głowy, klatki piersiowej, przyspieszone tętno, urojenia. Rodzice są w stanie dostrzec, czy ich dziecko zażywa dopalacze. Ważne jest, aby nie lekceważyć pierwszych sygnałów świadczących o kontaktach młodych z tymi substancjami. Należy podjąć wówczas zdecydowane, ale nie chaotyczne działania. Co powinno zaniepokoić? Kolorowe składane kartoniki o wymiarach około 5x7cm i saszetki, w których są  suszone zioła, tabletki, kapsułki. Zmienia się też zachowanie osoby, która bierze dopalacze: częściej wagaruje, wchodzi w konflikty z nauczycielami, obniża się w nauce, ma gorsze stopnie, często miewa chwiejne nastroje, buntuje się, wietrzy pokój, zamyka się na klucz, nagle wychodzi. Należy pamiętać, że uzależnienie może nastąpić nie tylko od alkoholu czy narkotyków, ale również od substancji zawartych w dopalaczach. Uzależnienie jest procesem lub stanem zależności fizycznej, psychicznej i społecznej danej jednostki. Stan ten charakteryzuje się systematycznym, niekontrolowanym braniem środka, który sprawia, że osoba uzależniona czuje się dobrze.  Ten mechanizm zachowania prowadzi do błędnego koła i obłędnego zachowania: uzależniony człowiek bierze środki, bo się źle czuje, a ponieważ po nich czuje się jeszcze gorzej, więc znów je bierze, aby poczuć się lepiej. Koło się zamyka. Jeżeli zdarzy się, że Twoje dziecko przedawkowało i leży nieprzytomne koniecznie: zapewnij mu świeże powietrze, przewróć je na bok i w żadnym przypadku nie pozostawiaj go samego. Do szpitala należy zabrać wszystkie proszki, tabletki, susz roślinny, żeby specjaliści mogli je przebadać. 

 

Pierwsza pomoc

Podajemy link do strony, gdzie można znaleźć darmowe filmiki dotyczace I pomocy przedmedycznej.Dla przykładu najnowszy filmik dotyczacy pomocy w przypadku zadławienia:

https://www.szkolenia-bhp24.pl/aktualnosci/pierwsza-pomoc-zadlawienie